ในวัฒนธรรม ครั้งหนึ่งชาวประมงชนิดนี้เคยใช้ในพื้นที่เบงกอลตะวันออกเป็นเหยื่อล่อปลาบางชนิด ชาวประมงเหล่านี้เชื่อว่าน้ำมันที่หลั่งออกมาจากนกดึงดูดปลาบางชนิด เช่น โคลิสา และ อะนาบาส แนวโน้มของนกเหล่านี้ในการทำรังใกล้กับที่อยู่อาศัยของมนุษย์ได้รับการสังเกตตั้งแต่สมัยของ TC Jerdon นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา มีการค้นพบอาณานิคมหลายแห่ง และในขณะที่หลายอาณานิคมหายไป   ความรู้ทั่วไปเรื่องนกกระทุง  อาณานิคมอื่นๆ ก็ได้รับการคุ้มครอง และหมู่บ้านบางแห่งที่มีอาณานิคมทำรังก็กลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยม หมู่บ้านที่รู้จักกันดีซึ่งมีอาณานิคม ได้แก่ Kokrebellur, Koothankulam และ UppalapaduPelecanus philippensis หรือ ที่รู้จักกันในชื่อ Spot-billed Pelicans พบได้เฉพาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้บนพื้นที่ระหว่าง 129,000 ถึง 181,000 ตารางกิโลเมตร ประชากรที่เหลืออยู่มากที่สุดอยู่ในอินเดีย ศรีลังกา กัมพูชาตอนใต้ และสุมาตราตามพื้นที่ชายฝั่ง นอกจากนี้ ยังมีการพบเห็น Pelecanus philippensisในอดีตในชวา ปากีสถาน เนปาล ตุรกี ลาว จีน เวียดนาม และฟิลิปปินส์ อย่างไรก็ตาม ปัจจุบันการเพาะพันธุ์จำกัดอยู่ในศรีลังกา บางส่วนของอินเดียตะวันออกเฉียงใต้ และกัมพูชา ( BirdLife International, 2004 ; Birdlife International, 2005 ; Hutchins, et al., 2003 ; Johnsgard, 1993 ;สเตตเตอร์สฟิลด์และแคปเปอร์, 2000